We leveren dit jaar voor de 25ste keer een belangrijke bijdrage aan dit rondreizende internationale sportspektakel. Om hier bij stil te staan en vooral ook terug te kijken op #25 jaar Movico & Tour de France, nemen we jou de komende tijd mee in deze mooie,
bijzondere reis.
Ton Heerink is medewerker van het eerste uur en heeft Movico’s eerste drie Tour edities van dichtbij meegemaakt. We praten over de jaren 1997, 1998 en 1999. Ton: “Als echte pioniers stortten Wim van de Waarsenburg, Serge Danen en ik ons met drie bijzondere trailers in het Franse avontuur.
Benieuwd naar Ton zijn volledige avontuur?
Lees zijn verhaal
“Een belangrijk aspect van die bijzondere ervaring is dat je onderdeel bent van een team met mensen die je al jaren kent. Er heerst een ijzersterke discipline en iedereen is op elkaar ingespeeld. Je weet precies wat je aan elkaar hebt en staat altijd voor elkaar klaar. Ik noem het broederschap. Ik weet niet of het een goede vergelijking is, maar ik heb vijf jaar op een internaat gezeten met enkel jongens. Daar heb ik nog steeds hele goede vrienden aan over gehouden.”
Benieuwd naar Raf zijn volledige avontuur?
Lees zijn verhaal“De wagens van Movico zijn vaak het eerste wat toeschouwers van de Tour zien. Om het enthousiasme van het opgewonden publiek te voeden, komt Movico vaak al toeterend op een nieuwe locatie aan. Op een dag grapten Serge en ik tegen elkaar: ‘We toeteren alleen nog maar naar dames die hun shirtje optillen.’ We noemden onze campagne ‘Toeteren voor Tieten’.
Benieuwd naar Ralph zijn volledige avontuur?
Lees zijn verhaal
“Heel bijzonder is dat ik een aantal Tour-edities mijn zoon Jelle als collega aan mijn zijde had. Ik vond het heel gaaf om met hem samen te werken: vader en zoon samen in de Tour de France verantwoordelijk voor het transport en de op- en afbouw van de persaccommodaties. Bijkomend voordeel: je leeft intensief met elkaar samen en slaapt vier weken lang met elkaar in de vrachtwagen, dat is natuurlijk net iets prettiger met eigen bloed.”
Benieuwd naar Danny zijn volledige avontuur?
Lees zijn verhaal“Een paar keer per week sprong ik het fietsje op om lokaal verse groenten en fruit te verzamelen. Zo goed en zo kwaad als ik kon, baande ik mezelf een weg tussen alle mensen. Op een gegeven moment dacht ik: ‘Wat een gedoe, ik pak gewoon de finishlijn.’ En daar ging ik, met een zak aardappelen onder de snelbinder en een steel prei die uit mijn backpack stak, over de finishlijn van de Tour de France. Binnen enkele ogenblikken werd ik teruggefloten door iemand, dat het toch echt niet de bedoeling was om daar te fietsen. Hè wat jammer was dat!”
Benieuwd naar Coen zijn volledige avontuur?
“Om 04:00 uur ging mijn wekker en stond ik op om het ontbijt te verzorgen voor de mannen. Gedurende de dag zorgde ik ervoor dat niemand iets tekort kwam. Van overdag slapen kwam weinig terecht en ’s avonds, onderweg naar de volgende bestemming, genoot ik teveel van het uitzicht om mijn ogen dicht te doen! Meestal kwamen we tussen 00:00 uur en 02:00 uur aan op de nieuwe locatie. De mannen dronken dan vaak nog een biertje en ik zorgde voor een snackje.”
Benieuwd naar Perry zijn volledige avontuur?
Lees zijn verhaal“Een van mijn collega’s begon op een rustdag in Toulouse wat muziek te draaien bij de keukenwagen. Het werd steeds gezelliger en er haakten steeds meer mensen aan, van hekkenbouwers tot cateringmedewerkers. Op een gegeven moment stond er zo’n 150 man rondom de wagen te dansen en te feesten. Dat zijn van die leuke dingen die onverwachts ontstaan.”
Benieuwd naar Mark zijn volledige avontuur?
“Dit is mijn allereerste Tour de France en zelfs mijn eerste project voor Movico on the road. Ik ben medeverantwoordelijk voor de op- en afbouw van twee trailers inclusief een enorme tent op Relais Etape, ergens langs het parcours van de etappe. Wat we hier neerzetten is een dorp op zich. Alleen deze tent biedt al plek aan 260 VIP-gasten.”
Benieuwd naar Bjorn zijn volledige avontuur?
“Van 2001 tot 2016 was Richard de man achter het ‘rode vod van de laatste kilometer’, beter bekend als de Flamme Rouge. Richard: “De Flamme was toentertijd een grote rode inflatable boog -een soort diagonaal kruis over de weg- waar de renners onderdoor fietsten richting de finish. De Flamme trok altijd veel bekijks, vooral tijdens het opbouwen. Zodra hij overeind stond, kregen we applaus van toeschouwers.”
Benieuwd naar Richard zijn volledige avontuur?
